Jednostka sterująca ochroną kierowcy i pasażera
W jednostce sterującej systemu ochrony kierowcy i pasażerów (RCM) Istnieją dwie strefy, które określają potrzebę uwzględnienia jednego lub drugiego elementu systemu:
Strefa 1 - Ocena ciężkości wypadku: Pierwsza strefa określa wagę wypadku na podstawie danych z wbudowanego czujnika przyspieszenia, czujnika zderzenia czołowego i czujnika w zamku pasa bezpieczeństwa. Na podstawie tych danych RCM określa wymagany poziom wyzwolenia poduszki powietrznej i przekazuje informacje do drugiej strefy – osoby odpowiedzialnej za wyzwolenie.
Strefa 2 - Obsługa wyzwalacza: Stan czujnika pozycji siedzenia, systemu klasyfikacji pasażerów oraz czujników w klamrach pasów bezpieczeństwa jest sprawdzany przed podjęciem decyzji o włączeniu niektórych urządzeń ochronnych. Na przykład, jeśli system klasyfikacji pasażerów wskazuje, że siedzenie pasażera nie jest zajęte, urządzenia bezpieczeństwa po stronie pasażera nie zostaną aktywowane, nawet jeśli wszystkie dostępne urządzenia bezpieczeństwa są włączone dla kierowcy.
Zapas energii w sterowniku zapewnia jego działanie przez co najmniej 150 ms w przypadku rozwarcia obwodu zasilania podczas kolizji. Zgromadzona energia jest wystarczająca do dostarczenia sygnałów aktywujących poduszki powietrzne i napinacze pasów bezpieczeństwa kierowcy i pasażera z przodu.
Gdy zapłon jest włączony, RCM wykonuje cykliczne monitorowanie układu. Po wykryciu usterki moduł RCM zapisuje odpowiedni kod usterki i wysyła sygnał aktywacji lampki ostrzegawczej poduszki powietrznej. Informacje o usterkach można uzyskać za pomocą certyfikowanego systemu diagnostycznego firmy Land Rover. W przypadku wykrycia usterki, która może skutkować błędnym sygnałem uruchamiającym generator gazu, moduł RCM wyłącza obwód sygnału. W takim przypadku ten generator gazu nie zadziała w przypadku kolizji.
Komentarze do tego artykułu